Ποδοσφαιρικά mind games - Sideral Sport - Για αντοχή απο σίδηρο

Ποδοσφαιρικά mind games

Τι διαφοροποιεί τους κορυφαίους ποδοσφαιριστές από τους συναδέλφους τους; Οι ικανότητες, η αντοχή και η ταχύτητα παίζουν οπωσδήποτε πολύ σημαντικό ρόλο και αυτό είναι ήδη γνωστό… Κάτι που δεν γνωρίζαμε, ή τουλάχιστον δεν ήταν επιστημονικά τεκμηριωμένο, είναι πως το μυαλό μπορεί να σε οδηγήσει στη λίστα με τους κορυφαίους παίκτες!  

Γράφει η Μαρία Λυσάνδρου, δημοσιογράφος Υγείας

Αν κανείς προσπαθήσει να σκεφτεί τις πιο απαιτητικές πνευματικά δραστηριότητες στον πλανήτη, το ποδόσφαιρο μάλλον δεν θα περιλαμβανόταν στις πρώτες θέσεις της λίστας. Κι όμως, ο νευροεπιστήμονας από το πανεπιστήμιο UCL του Λονδίνου, Vincent Walsh, ο οποίος δουλεύει πολύ με κορυφαίους αθλητές, διαφωνεί. Σε μια πρόσφατη επιστημονική δημοσίευσή του, ο Walsh υποστηρίζει ότι το να παίζει κανείς σε υψηλό επίπεδο αποτελεί μία από τις δυσκολότερες πνευματικές εργασίες:
Οι κορυφαίοι παίκτες χρειάζονται γερή μνήμη, προκειμένου να μάθουν τακτικές, να αναπτύξουν τις ικανότητές τους και να μάθουν να παίρνουν αποφάσεις σε κλάσματα δευτερολέπτου για το πώς θα κινηθούν. Και αυτό το κάνουν ενώ πρέπει, παράλληλα, να έχουν αυτοέλεγχο και να παραμένουν συγκεντρωμένοι στο παιχνίδι, όσο τους σπρώχνουν, τους τραβάνε από τη φανέλα ή τους κλωτσάνε οι αντίπαλοι παίκτες.
Και κυρίως: να παραμένουν συγκεντρωμένοι και ευρηματικοί, όσο ακούνε τις ιαχές και τα συνθήματα των φιλάθλων της αντίπαλης ομάδας, νιώθοντας ταυτόχρονα να τους βαραίνουν και οι μεγάλες απαιτήσεις που έχουν από αυτούς οι εκατομμύρια υποστηρικτές τους σε όλο τον κόσμο.
Πρόσφατη ολλανδική έρευνα που δημοσιεύθηκε από το Public Library of Science έδειξε ότι πολλά υποσχόμενοι νεαροί ποδοσφαιριστές αποδείχθηκαν ικανοί να διατηρήσουν καλύτερα και για περισσότερο χρονικό διάστημα την προσοχή τους σε μια σχετική δοκιμασία, συγκριτικά με άλλους λιγότερο ταλαντούχους νεαρούς παίκτες. Επιπλέον, κατά την έρευνα έδειξαν να έχουν και πολύ γρηγορότερες αντιδράσεις.

Ξεκουράζοντας το μυαλό
Το γεγονός ότι το μυαλό παίζει βασικότατο ρόλο τους ποδοσφαιρικούς αγώνες επιβεβαίωσε και μια μελέτη που δημοσιεύθηκε στο Journal of Sports Sciences, βάσει της οποίας οι παίκτες ενός ψηφιακού ποδοσφαιρικού αγώνα που ξεκίνησαν το παιχνίδι πνευματικά κουρασμένοι (τους είχαν βάλει προηγουμένως να λύσουν διάφορα παζλ), εμφανίστηκαν κατά 5% λιγότερο γρήγοροι και λιγότερο ακριβείς στις αποφάσεις τους στο παιχνίδι.
Επιπλέον, ο αθλητικός ψυχολόγος Christopher Wagstaff από το πανεπιστήμιο του Portsmouth, παρατήρησε ότι, αν έβαζες τους παίκτες να παρακολουθήσουν ένα βίντεο που τους αναστάτωνε και μετά αναγκάζονταν να καταπιέσουν τις συναισθηματικές τους αντιδράσεις σχετικά με αυτό που είχαν δει, στην επακόλουθη προπόνηση είχαν χειρότερη απόδοση και τους ήταν δυσκολότερο να συγκεντρωθούν.

«Ξαφνικός θάνατος»
Το πιο δραματικό σημείο μεγάλων διοργανώσεων, όπως π.χ. στο Euro 2016, είναι χωρίς αμφιβολία η φάση των πέναλντι, όταν οι ομάδες μένουν δεσμευμένες σε μια ισοπαλία μετά από 120 αγωνιστικά λεπτά. Εκεί πόδια, μυαλό και ενέργεια βρίσκονται στο ναδίρ.
Ο αθλητικός ψυχολόγος Greg Wood από το πανεπιστήμιο Hope του Λίβερπουλ, ο οποίος μελέτησε εκατοντάδες φάσεις εκτελέσεων πέναλντι, πιστεύει ότι και εδώ η επιτυχία είναι καθαρά θέμα μυαλού. Αποτελεί κοινή πεποίθηση πως τα πέναλντι εξαρτώνται κυρίως από την τύχη, κι αυτό είναι μεγάλο πρόβλημα, ισχυρίζεται ο Wood. Ακόμα και κορυφαίοι παίκτες το πιστεύουν αυτό – και χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί ο Κριστιάνο Ρονάλντο. Ο Ρονάλντο είχε βάλει το νικηφόρο πέναλντι για τη Ρεάλ Μαδρίτης στο Champions League και, αργότερα στις δηλώσεις του, είπε: «Τα πέναλντι είναι πάντα ‘λαχείο’. Ποτέ δεν ξέρεις τι πρόκειται να συμβεί».
Κι όμως, ο Wood διαφωνεί. Αν κοιτάξει κανείς τις στατιστικές, η τύχη παίζει ελάχιστο ρόλο. Ο ίδιος βρήκε ότι, στις μεγάλες διεθνείς διοργανώσεις μεταξύ του 1982 και του 2015, η Εθνική Γερμανίας είχε κερδίσει και τις έξι φάσεις πέναλντι στις οποίες είχε βρεθεί, σε αντίθεση με την Εθνική Αγγλίας, η οποία είχε βγει νικήτρια μόλις σε μία, από τις επτά φάσεις πέναλντι που έπαιξε συνολικά. Οι Γερμανοί ποδοσφαιριστές είχαν πετύχει ένα εντυπωσιακό 92% ευστοχίας στις εκτελέσεις τους, συγκριτικά με το 67% των Άγγλων. Ε, δεν μπορείς να αποδώσεις αυτή τη διαφορά 100% στην τύχη…
Όλοι οι εκτελεστές πέναλντι είναι εξίσου ικανοί να βάλουν την μπάλα στα δίχτυα από τα 11 μέτρα. Αυτό όμως που διαφέρει, λέει ο Wood, είναι πόση εμπιστοσύνη έχουν οι ίδιοι στην ικανότητά τους να λειτουργούν υπό πίεση, αλλά και πόσο έλεγχο πιστεύουν ότι έχουν πάνω στην ίδια την τύχη. Και αυτό είναι κάτι που «διαβάζεται» πολύ εύκολα στη γλώσσα του σώματος του κάθε ποδοσφαιριστή.
«Οι παίκτες των ιστορικά αδύναμων ομάδων στα πέναλντι, όπως η Αγγλία, δείχνουν να συμπεριφέρονται διαφορετικά από τους παίκτες των πιο εύστοχων ιστορικά ομάδων», σύμφωνα με τον Wood. «Οι λιγότερο εύστοχοι έχουν συχνότερα γυρισμένη την πλάτη τους στον τερματοφύλακα, πιθανότατα σε μια προσπάθεια να μειώσουν την ώρα που χρειάζεται να κοιτάζουν τον στόχο, ενώ και η εκτέλεσή τους είναι πιο βιαστική». Και η βιασύνη στην εκτέλεση ενός πέναλντι σπάνια έχει καλή κατάληξη.
Αναλύσεις των εκτελέσεων έχουν δείξει ότι ένας παίκτης έχει 22% περισσότερες πιθανότητες να σκοράρει, αν καθυστερήσει κάποια δευτερόλεπτα να αφήσει την μπάλα στο σημείο του πέναλντι. Αλλά και το να αφήσει 1-2 δευτερόλεπτα να περάσουν από το σφύριγμα του διαιτητή μέχρι να σουτάρει, επίσης παρουσιάζει καλύτερες πιθανότητες ευστοχίας.
Άρα, το συμπέρασμα είναι ένα: τελικά, το μυαλό παίζει, επίσης, πολύ σημαντικό ρόλο στο να χαρακτηριστεί ένας ποδοσφαιριστής «παίκτης υψηλών προδιαγραφών»!

ΠΗΓΕΣ:
www.newscientist.com/article/2094697-football-on-the-brain/
http://journals.plos.org/plosone/article?id=10.1371/journal.pone.0091254
http://www.tandfonline.com/doi/full/10.1080/02640414.2016.1156241
https://www.mbna.co.uk/blog/penalty-shootout-success/